Voor welke klachten kan ik in therapie?



                            ----- Mededeling december 2023 -----

Psychotherapie is niet 1 ding en niet iedereen is geschikt voor, of geholpen met elke vorm van psychotherapie. Gebaseerd op mijn ervaring lijkt er in de loop van de jaren een verschuiving op te treden in bepaalde karakteristieken van 'de cliënt‘. In de 40+ jaar dat ik dit werk doe heb ik nooit veel restricties hoeven stellen aan wie wordt aangenomen voor behandeling, afgezien van de elders hier vermelde contra-indicaties voor behandeling [verslavings- en eetproblematiek]. Op basis van mijn ervaringen van de laatste tijd lijkt het zinvol om op voorhand aan te geven dat, voor de hier aangeboden begeleiding, vereist wordt een zekere mate van introspectief vermogen, een open mind en een eigen gemotiveerdheid om aan de problematiek te werken. Ook tekent zich meer af het belang van bij de aanname rekening houden met datgene wat wel wordt aangeduid met 'de therapeutvariabele‘. Het zou ook 'de cliëntvariabele' kunnen heten. Waarmee nu min of meer wordt bedoeld: de wijze waarop de cliënt in het leven staat, de al of niet autonome [eigen~vs. cultureel aangestuurde] analyse van de complexe wereld waarin ons bestaan zich afspeelt. Om dit te herleiden tot een concreet voorbeeld, tot wat hier zelfs als een selectiecriterium kan worden ingezet: mensen die zich meermaals met overtuiging hebben laten ‚vaxineren‘ tegen covid en daarvan, op grond van beschikbare informatie, geen spijt hebben, kijken bij voorkeur uit naar een andere therapeut.

Denkt u, op grond van het voorgaande, tot de beoogde [doel]groep te behoren dan bent u van harte welkom, voor zover de beschikbare ruimte dit toelaat.


Voor welke klachten of problemen kan ik in therapie?


U kunt in therapie voor alles waar u langere tijd mee zit, wat dus uw welbevinden structureel vermindert, en waarvan u het idee hebt dat het niet (voldoende) over gaat.   

Dit kunnen zorgen of problemen zijn waarover u bijvoorbeeld chronisch piekert, waardoor u wellicht slecht slaapt en waarschijnlijk minder goed gaat functioneren. Eigenlijk gaat een reden voor psychotherapie vrijwel altijd gepaard met negatieve emoties, zoals angst, boosheid, machteloosheid, wanhoop, jaloezie en nog allerlei. Soms stil en slopend aanwezig, soms zich uitend in aanvallen of angstdromen. Per saldo geeft dit een verhoogd spanningsniveau ofwel stress.

Een omgekeerde reactie op problemen kan zijn het verminderen van impulsen, waardoor er een vorm van depressie ontstaat. Ook dan is psychotherapie behulpzaam bij genezing.

Vaak ook wordt het probleem ervaren als een sterk op de voorgrond staande emotie, zoals een vorm van angst of boosheid, maar het kan ook gaan om meer gestaag aanwezige gevoelens of gemoedstoestanden. Daarbij horen ook vervreemding en eenzaamheid.

Allerlei manieren die je kunt ontwikkelen om ermee om te gaan, zoals vormen van vermijding, conflictueus gedrag of overcompensatie kunnen het probleem vergroten of nieuwe problemen doen ontstaan. Hier zou een opsomming kunnen volgen van nog meer verschijningsvormen van psychisch leed en bijhorende lichamelijke spanningsequivalenten, acuut, zoals een aanval van angst en/of hyperventilatie, of chronisch, zoals maag/darmklachten of vormen van migraine, ook wel psychosomatische symptomen genoemd. In plaats daarvan verwijs ik naar de eerste zin van deze bladzijde. 

Kenmerkend voor psychotherapie is het uitgangspunt dat u problemen zelf kunt leren oplossen.  Vaak door over dingen anders, altijd meer kloppend [ook en juist naar eigen oordeel], te leren denken.  

Cruciaal is uw gemotiveerdheid tot ontdekken en tot bijstellen van uw denken en, vervolgens, uw gedrag richting datgene waarvan u zelf oordeelt dat het klopt en dat daarmee heilzaam of beter is. Inzet is niet "positief denken", wel realistisch denken en toewerken naar een basisniveau van rust en ontspanning als vertrekpunt naar positieve emoties.  Lang niet altijd betekent dit dat u uw oordeel of morele beoordeling m.b.t. een situatie hoeft bij te stellen.   De oplossing zit [dan] in een ander gebied.

De daartoe gebruikte methode is effectief. 

Voor relatieproblemen geldt eveneens dat er sprake is van structureel onwelbevinden met daarbij de constatering dat u er met z’n tweeën niet uitkomt. Vaak vindt de uitwisseling of de strijd plaats op een nivo waarop de oplossing niet te vinden is. Ook hier kan een derde invalshoek, die van de therapeut, van betekenis zijn. Niet altijd is de uitkomst van de therapie een herstel van de partnerrelatie.

Tot zover beslaat psychotherapie wat je alledaagse psychische probleemgebieden en emotionele toestanden zou kunnen noemen. Van mensen die qua psychisch functioneren in de bulk van de normaalverdeling vallen.

Voor mensen met een meer afwijkende psychische structuur, elders geclassificeerd als (niet al te extreme) psychiatrische problematiek, kan ambulante psychotherapie net zo goed van betekenis zijn. Opgemerkt zij, dat wat als psychisch afwijkend wordt gediagnosticeerd, in een aantal gevallen eigenlijk een optelsom van reacties is van een gevoelige/kwetsbare en/of begaafde geest op het missen van de aansluiting in een vervreemde en vervreemdende samenleving.

Een aantal voorbeelden van situaties waarvoor psychotherapie in mijn praktijk mogelijk is:

- somberheid, neerslachtigheid en depressieve gevoelens.

- angsten, zoals faalangst, angst voor ziekte, straatvrees

- hyperventilatie, paniekaanvallen

- stress, overspannenheid, burn-out

- lichamelijke klachten waarvoor geen medische oorzaak gevonden is (bijvoorbeeld, rugpijn,          benauwdheid, hoofdpijn, maagpijn)

- omgaan met lichamelijke klachten en ziekten

- rouw en verweking van verlies

- schuldgevoelens

- problemen met werk of studie

- partnerrelatieproblemen, problemen in relaties, vriendschappen

- seksuele problemen

- problemen met opvoeding van kinderen* (zie voetnoot)

- problemen die zich blijven herhalen

- trauma, het verwerken van een ingrijpende gebeurtenis

- problemen met assertiviteit

- problemen rondom identiteit en autonomie, zoals (negatief) zelfbeeld, losmaking van ouderlijk    gezin, keuzes maken

- levens- en zingevingsproblematiek


* voetnoot: In mijn praktijk behandel ik, wegens regelgeving, onder zorgcontractuele vergoeding, geen jeugdigen (d.i. kinderen / jongeren tot 18 jaar).

Uw huisarts kan u verder helpen met de therapieverwijzing van jeugdigen.









  

Make a free website with Yola